Galapagos Islands - Sharks, seaturtles and boobies

Lima, 28 Maart 2014

'That'll be a hundred dollar, sir,' zei hij zonder te lachen. Met deze woorden heten de douaniers je van harte welkom. Excuus, 110 dollar, want de park entree is daarbij niet inbegrepen. Een rib uit mijn lijf, en een bedrag waar ik in Bolivia bijna 3 weken op heb kunnen teren. Enfin, dan ben je wel op de Galapagos Eilanden! Dit is een eilandengroep 700 kilometer buiten de kust van Ecuador. De Galapagos staat bekend als het beste natuurreservaat ter wereld. Op de circa 130 verschillende eilanden zijn zo'n 65 verschillende diersoorten te vinden. Daarnaast is unieke aan de Galapagos dat de natuur zodanig goed beschermd is dat men de dieren niet de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Je kunt daardoor onwijs dichtbij de dieren komen zonder dat bang voor je zijn, noch ons als voer zien...

Een bezoek aan de Galapagos is voor mij een droom die uitkomt. Het was nog even spannend of het allemaal ging lukken met de geldigheid van mijn paspoort, maar toen ik eenmaal in het vliegtuig zat, was er niemand die een bredere glimlach op zijn smoel had. Ik vloog vanaf Guayaquil - Quito - Baltra Island. Bij aankomst mijn ogen dicht gedaan voor de criminele entreeprijs en direct richting Puero Ayora om een tour te vinden. Vanaf de luchthaven is neem je een bus, een pond en daarna nog een bus van een uur dwars door Isla Santa Cruz. Het is het goedkoopste om de tour in Puerto Ayora last minute te kopen, omdat er altijd wel ergens een plekje vrij is. Bij aankomst om omstreeks 13.00 mijn spullen gedropt bij een potentieel hostel en langs tour operators gegaan. De eerste meneer kon mij een tour van 4 dagen aanbieden voor $600, dan zou ik dezelfde dag nog vertrekken. Eigenlijk zijn het 3 dagen, want de laatste dag wordt je vroeg gedropt op de luchthaven. De ander bood dezelfde tour aan voor maximaal 750. Terug naar die eerste vent die de prijs omlaag had gebracht naar 550. Alsnog reteduur, maar leek me de beste optie. Ik kon aansluiten bij een tour van 8 dagen die al een aantal dagen bezig was. De groep bestond uit 16 zeer uiteenlopende mensen, wat ontzettend leuk was. Als tip geeft de Lonely Planet om niet met andere mensen te praten over hoeveel zij betaald hadden, omdat er altijd mensen zijn die het voor minder hebben geregeld. Natuurlijk doet iedereen dit wel, en zo bleek dat iedereen ongeveer $1500 had neergeteld voor 8 dagen Galapagos excl. vlucht... Nogal een verschil dus. Om 15.00 werd ik dus opgehaald en vertrokken we naar een nabijgelegen boerderij die reuzenschildpadden huist. Deze schildpadden kunnen ongeveer 120 jaar oud worden en zijn echt huge! Heel indrukwekkend om van dichtbij te zien. Als regel op de Galapagos geldt echter dat je de dieren niet mag voeden en dat je minimaal 2 meter afstand moet houden. Dit deed iedereen netjes. Na dit bezoek door naar de lava-tunnels. De Galapagos zijn eilanden ontstaan uit vulkanische activiteit. De lava kwam op sommige gedeeltes niet uit een krater, maar via een ondergrondse tunnels. Toen de activiteit ophield, liet dit lege tunnels achter waar je doorheen kunt lopen. Heel gaaf! Daarna was het tijd om richting de boot te gaan. We verbleven aan boord van de Guantanamera, een degelijke jacht die plek bood voor ongeveer 20 man. Het was een tourist luxury boot, een iets luxere klasse dan de allergoedkoopste. Ik werd toegewezen aan een cabine van ongeveer 2 bij 2. Het plafond kwam ongeveer tot aan mijn schouder en ik kon mijn kont niet keren. Gelukkig hoefde ik deze ruimte niet te delen. De bel luidde, en dat betekent 2 dingen: eten of wegwezen. Hoe dan ook viel het mij op dat het gros van de groep voor de bel al in de startblokken stond. Zij waren al volledig geacclimatiseerd aan de standaard tijden. Het eten was goed en ik was kapot vanwege mijn avondje doorhalen. Voor ik het wist lag ik in coma.

Ik moet de enige geweest zijn die een goede nachtrust heeft gehad, want volgens velen was de deining heviger dan ooit. Het rondlopen op de boot gaf af en toe de indruk alsof je teveel gezopen had. Wel had ik pillen tegen zeeziekte meegenomen, maar die waren tot dusver niet nodig geweest. We waren 's nachts naar Isla Floreana gevaren, het meest zuidelijke eiland. Hier zouden we een wandeling maken. Op het strand direct de eerste zeeleeuw gespot. De anderen waren niet onder de indruk. Zeeleeuwen zijn daar net honden, zeiden ze. We liepen langs flamingo's richting een strand waar zeeschildpadden hun nesten hadden neergelegd. Het strand was bedolven met gaten, elke met ongeveer 120 eieren. Het jammerlijke is dat slechts 1% uit elk nest de weg naar de zee overleeft. Onderweg vallen zij ten prooi aan talloze dieren die op de loer liggen. Verder was het op het strand mogelijk om tussen roggen door te lopen. Roggen zijn pas gevaarlijk als je op ze staat of hen pijn doet. Als ze je steken kun je een jaar niet lopen. Dus ik heel voorzichtig schuifelend door de zee lopen om roggen langs je voet te voelen. Na een paar minuten was ik de eerste die een rog voelde. Heel maf gevoel! Vervolgens terug naar de boot om onze snorkel spullen te pakken. Pal naast Isla Floreana ligt een klein zwart vulkanisch eiland waar de tweede Pirates of the Caribbean film deels is opgenomen. Onder water ziet het eiland er echter nog mooier uit. Aldaar gezwommen met enorm veel vissen, schildpadden en zelfs haaien! Volgens onze gids Johan eten haaien hier geen mensen omdat we gewoon niet zo lekker zijn. Bijten kunnen ze nog steeds, dus uiteraard oppassen. Daarna terug aan boord voor de lunch waarna we naar de andere kant van Isla Floreana zijn gevaren. Hier bevind zich de befaamde Postoffice Box van de Galapagos. Het idee is uniek en simpel. Iedereen die een bezoek brengt aan de Galapagos laat een brief achter. Voordat je er een post check je of er reeds brieven liggen uit jouw land van herkomst. Deze brieven lever je vervolgens persoonlijk af bij die persoon. Ik heb een aantal brieven op de post gedaan, dus het is even afwachten wanneer die jullie bereiken! Daarna zijn we nog een lava tunnel in gegaan die ongeveer 30 meter diep zit. In deze tunnel kun je tevens zwemmen. In ijskoud water. Het schijnt zo te zijn dat als je met een groep van 8 of meer het einde van het meer aantikt, dat dat geluk brengt in het spotten van dolfijnen of walvissen. We hadden precies 8, dus wie weet. Eenmaal weer terug boven was het tijd voor de tweede snorkel. Het water was vrij zandig, wat het zicht belemmerde. Veel mooie vissen gezien. Aan het eind van deze dag was iedereen weer kapot. Toen de zon ten onder was gegaan en velen van ons op een oor lagen, alarmeerde iemand van de crew ons dat er dolfijnen voor onze boot uit aan het zwemmen waren! Het waren er een stuk of 3 en zo af en toe sprongen ze uit het water, soms wel 2 meter hoog. Hadden onze heldhaftige taferelen in de lava tunnel toch geholpen.

Na een rustige nacht stond het ontbijt steevast om 7.00 klaar. We waren 's nachts naar een klein eiland genaamd Chinese Hat gevaren, een eilandje voor de kust van Isla Santiago. Het eiland ontleent deze naam aan haar vorm. Vanaf de horizon lijkt het namelijk op een Aziatische hoed die men op de sawa's veel draagt. Voor mensen uit Zuid Amerika is 'Chino' synoniem voor alles wat Aziatisch is. Onze gids vertelde dat Chinezen naar Galapagos komen in de hoop daar Iguana's te kunnen eten. Nu is het al uit den bozen om de dieren te voeden, dus laat staan eten... Eenmaal op Chinese Hat werden we wederom hartelijk welkom geheten door een groep zeeleeuwen. Even verderop lagen een zeeleeuw, een pelikaan en een boel krabben rustig met elkaar te vertoeven op een rots. Heerlijk om te zien. Ik moet zeggen dat ik na een tijdje toch wel erg trek kreeg in krab. Misschien komt het door het kleine beetje Chinees wat ergens verstopt zit. Op de terugweg was ik wederom degene die een slang wist te spotten. Misschien mogen ze mij wel? Geen idee. Ik voel me net een soort Harry Potter. Na de wandeling wederom tijd om te snorkelen. Ook hier was het een beetje troebel water. Toch heb ik een twee zeeschildpadden gevonden en een halve meter boven gezwommen. Aanraken mag niet maar dat doe je gewoon stiekem. Terug naar de Guantanamera voor lunch en daarna naar Cerro Dragon op Isla Santa Cruz. Hier bevinden zich veel Iguana's, vanwaar de naam Dragon. Een korte hike van ongeveer 45 minuten gedaan, waar niemand echt zin in had vanwege de hitte. Daarna was het alweer tijd voor de laatste snorkel, wat bij sommige mensen al hun neus uit kwam. Dit keer was het water vrij helder en konden we veel diersoorten zien. Op de rotsen naast het water zagen we een groep Boobies! Ik zeg het goed, Boobies. En nee, dit heeft niets met Eva Jinek te maken. Ik heb het over Blue-Footed Boobies. Een vogelsoort, met blauwe voeten uiteraard, die erg kenmerkend is voor de Galapagos. Snel even een legitieme foto gemaakt van de Boobies (die kans krijg je niet vaak) en het water in gedoken. Schitterende vissen gezien die alle kleuren kunnen hebben, van mintgroen tot puur zilver. Zelfs een prachtige kreeft gezien die paars met geel was. Het was wel even schrikken toen ik een rog van 1,5 bij 1,5 zag.. Ben benieuwd hoe de foto's van mijn onderwatercamera geworden zijn! Die avond een feestje gebouwd op de boot, omdat het de laatste avond was. De crew serveerde gratis Caiprinhas, dus het was erg gezellig. Yours truly ging weer eens over de muziek.

De volgende ochtend moest iedereen in alle vroegte verzamelen om 06.00 om een bootritje te maken door de mangrove. Dit was de laatste activiteit. Hier zagen we een grote groep roggen zwemmen. Door de vorm van hun vinnen was ik er heilig van overtuigd dat we omsingeld waren door haaien, maar dat viel een beetje tegen. Een laatste zeeschildpad gezien en het was alweer tijd om de spullen te pakken. We werden gedropt op het vliegveld. Aangezien ik nog maar 3 volle dagen op het eiland was, besloot ik terug te gaan naar Puerto Ayora om daar het een en ander te bezoeken. Zo zijn we eerst - ik met nog een paar anderen van de boot die er geen genoeg van konden krijgen - met de taxi naar de immense lava krater in het midden van Isla Santa Cruz. Daarna zijn we gaan lopen naar Tortuga Bay. Dit is een kleine drie kwartier lopen, maar dan ben je op een prachtig wit strand! Het mooie is ook nog dat er bijna niks is. Geen hotels, winkeltjes en irritante mensen. Op het strand hebben we zelfs baby haaien gespot die in ondiep water aan het vissen waren. Vervolgens heerlijk gerelaxt op het strand! Bij terugkomst een bezoek gebracht aan het Charles Darwin Research Station. Darwin bezocht de Galapagos in 1835 en onderzocht hier gedurende 5 weken de geologie en biologie. Mede door dit bezoek ontwikkelde hij zijn evolutietheorie waarna hij het boek On the Origin of Species schreef, misschien wel het belangrijkste boek uit onze geschiedenis. Voor het instituut staat een giftige appelboom. Vika, een van de vrouwen op onze boot had eerder tijdens de cruise bijna een hap genomen van de appel. De rangers en de gids waren net op tijd ingegrepen. In het instituut zelf worden voornamelijk baby schildpadden grootgebracht tot ongeveer 2 jaar. Heel lief! Verder is dit de stamplaats van de park rangers, die de flora en fauna beschermen. Hierna vond ik het ook wel welletjes. Een hostel geboekt voor die nacht, waarna mijn vliegtuig de volgende dag vertrok om 10.00 richting Guayaquil. Ik ga zeker een keer terugkomen naar de Galapagos eilanden, en ik raad iedereen aan om eens in zijn leven daarheen te gaan. Het is fantastisch. Maar als ik terugkom bezoek ik Isla Genovesa en Isla Isabella. Met een duikersbrevet. En een grotere portemonnee. Deze eilanden worden gezien als de eilanden waar de meeste diersoorten te vinden zijn. Genovesa is het duikerswalhallah. Van reizen ga je reizen...

Montanita, 25 maart 2014
Tijd voor mijn derde surf bestemming! De vlucht Baltra - Guayaquil ging soepel en na een korte lunchpauze een 3 uur durende bus gepakt naar Montanita. Veel goede verhalen gehoord over dit dorp, waar veel surf wedstrijden worden georganiseerd. Zoals met alle surfdorpen trekt dit de nodige kroegen en discotheken gaan. Ook niet verkeerd. Bij aankomst al vrij snel een hostel gevonden. Ik wist dat een vriendin ik ken van Aureus hier een 5-weekse Spaans cursus gemixt met surflessen aan het volgen was. Dus een Aureus borrel aan de andere kant van de wereld kon niet uitblijven. Via Facebook de studenten thuis even lekker gemaakt, die deze week tentamens hadden. De golven zijn fantastisch, vooral voor de geavanceerde surfer. Ik mag me nog niet tot die categorie toebedelen, maar gaat al aardig!

Lima, 28 maart 2014
Mark, grote broer, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Heb het helaas niet gered om voor je verjaardag thuis te zijn, maar dat maken we wel goed. Aan al het goede komt een eind, zo ook mijn 3 maanden durende reis. Echter kan men dit continent niet verlaten zonder een bezoekje te brengen aan de mythische Inca tempel nabij Cuzco. Ik heb het natuurlijk over de Machu Picchu. Annemieke, Gerd en Rosanne, ik weet dat jullie momenteel in het vliegtuig zitten naar Lima toe, maar vanaf hier wil ik jullie alvast ontzettend bedanken dat ik deze trip met jullie mag doen (en met zoveel stijl). Ik kan mij geen beter einde van mijn reis voorstellen. Om 19.10 zullen de Roobeekjes aankomen op het vliegveld van Lima. Ik zal er staan om ze op te halen. Ietsje bruiner dan dat zij zijn.

Heel veel liefs!
Brian